Evangelieprikje 2016

“Bezint eer ge begint” is een oud Vlaams spreekwoord dat veel problemen kan voorkomen. Maar we kunnen het bezwaarlijk origineel noemen want o.a. Jezus vertelde tweeduizend jaar geleden als iets gelijkaardig. Hij waarschuwt de mensen dat wie Hem wil volgen dat niet zomaar vrijblijvend kan doen, christen worden en/of zijn brengt een bepaalde manier van leven en een bepaalde visie op het leven met zich mee. Denk dus goed na vooraleer je je aansluit bij de groep christenen.  Om dat nog eens te onderstrepen schuwt Jezus zelfs de grote woorden niet: je moet je leven verfoeien, je moet je kruis willen dragen. Straffe taal die door radicalen makkelijk verkeerd kan begrepen worden.

Om het evangelie van vandaag goed te kunnen begrijpen, moeten we beseffen dat het in een heel andere tijd geschreven is. De gemeenschap voor wie het geschreven is, wachtte vervolging. Misschien wil de evangelist Lucas vooral die mensen die zullen vervolgd worden een hart onder de de riem steken. Het toont ook dat het christendom toch iets anders lijkt te zijn dan de toen gekende godsdiensten. Veel mensen vereerden of aanbaden een godheid om bescherming of een andere gunst te krijgen. Jezus waarschuwt hier dat volgeling worden van Hem niet betekent dat je een zorgeloos leventje tegemoet gaat, integendeel misschien. Ook voor ons is  dat nog altijd een belangrijke boodschap. Net zoals in een relatie met mensen de andere centraal staat en het niet alleen om jezelf draait, zo is het ook in de relatie God-mens. Je gelooft omdat je gelooft dat Hij in jou gelooft, niet om op een mooi blaadje te komen staan of als een goedkope verzekering tegen alles en nog wat.

Maar als deze tekst geschreven is voor een gemeenschap die vervolging wachtte, heeft dat dan nog enige waarde voor ons die niet vervolgd worden? Ik denk het wel. Goed nadenken over wat christen-zijn inhoudt is meer dan ooit aan de orde in een samenleving die het christendom en godsdienst in het algemeen in vraag stelt. Laten we de uitnodiging om ons goed te bezinnen over ons christen-zijn dus niet voorbij gaan. Christen-zijn daagt je elke dag opnieuw uit om er te zijn voor anderen en zo een instrument van Gods rijk op aarde te worden. Allemaal goed en wel, maar moet je daarom je eigen leven en dat van je naasten verfoeien?  Misschien is dat toch wel wat extreem gesteld, wat niet weg neemt dat wij onszelf moeten bevrijden van onszelf en van anderen die onze ‘taak’ in de weg staan. Wie zichzelf en zijn naasten centraal stelt in zijn leven, zal er nooit toe komen om medemens te worden van mensen in nood bijvoorbeeld. Christen-zijn is meer en meer een keuze en soms betekent dat je wat moet breken met jezelf en anderen als dat die keuze in de weg staat. Misschien vindt u dat nogal radicaliserend klinken. Vergelijk het gerust met een relatie tussen mensen. Als je kiest voor iemand om mee samen te leven, maar je blijft jezelf op de eerste plaats stellen, dan heb je geen goede relatie. Als je een relatie aangaat met iemand, maar jijzelf, familie en beste vrienden komen altijd op de eerste plaats, dan zal de relatie niet lang stand houden.

We komen dus terug bij de oproep van daarnet om goed na te denken over onze keuze om christen te zijn. Eerst en vooral kunnen we ons afvragen of we die keuze in alle vrijheid kunnen maken hebben. Dat is belangrijk, omdat het moeilijk is een Blijde Boodschap uit te stralen als je de indruk hebt dat je ertoe verplicht wordt. Ten tweede moeten we ons afvragen of dat christen-zijn ons leven op een positieve manier verrijkt. Christen-zijn is genade, nooit een niet te tornen last. Ten derde moeten we – zeker in deze tijd – beseffen dat veel mensen die keuze niet begrijpen, niet willen begrijpen en misschien zelfs belachelijk en niet meer van deze tijd vinden. Ik probeer zelf christen te zijn, maar familieleden en vrienden van me zijn dat niet allemaal. We proberen elkaar daar in te respecteren.  

“Een gewaarschuwd man is er twee waard”, is een ander Vlaams spreekwoord. Hoeveel een gewaarschuwde vrouw waard is, lijkt men nog altijd niet te weten. Feit dat Jezus ons vandaag en op nog andere momenten in het evangelie duidelijk waarschuwt. Niemand kan dus eigenlijk zeggen dat hij om de verkeerde redenen christen wordt. Voor deze tijd is dat zeer belangrijk.